دیدی شاعر میگه رقصی چنین میانه میدانم آرزوست!
یه موقع هایی ذهن همچین گیر سه پیچ به یه موضوع میده و همچین اسکی سواری روی متن می گیردش که میشی تکه سنگی بی تحرک توی سالن مطالعه و البته غرق حرکت جوهری اشتدادی ازون نوعش که شاعر باز گفته: حال صورت این چنین و حال معنی خود مپرس.
یعنی بعد بیست شبانه روز درگیری با رسم و رسوم زندگی متداول و خرید و مهمونی و تالار و بزن بگیرهای زنانه، رقصی چنین میانه سالن مطالعه ام آرزوست!!
سه نصف شب تو باشی و فقط تو و پنجره مشرف به دشت هم سخاوتش گل کند اکسیژن بدهدت فوووول ...
الهم ارزقنی از این تجربه ها مدااااااام.
دوست عزیز سلام.
وبلاگتون زیباست.
به من هم سر بزنید.
nnnnnnnnnnnnnnnnniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
سلام.