آرمان های شطرنجی

در پاسخ به رفیق آسیه که  از خاصیت افلیج کننده کمالگرایی نوشته است:

----------------

ما بچه های دوران آرمان خواهی های داغ انقلابی هستیم، ساحت ناخودآگاه روانمان شیدای نقطه ای، چیزی، حقیقتی است که وقتی چشمانمان را باز می کنیم قیافه شطرنجی اش آزارمان می دهد. گاهی از افلیج به دنیا امدن بخش پوزیتویستی روانم شدیدا متاسف می شوم؛ و متاسف تر وقتی که می بینم نسل بعد از ما هم خاصه های روان بی رمق و زمین گیر شده ی مارا ستایش می کند و حتی ما را محکوم به کوتاهی در این میدان.

خلاصه رفیق! آن آرمان خواهی ها و تاثیرات کمالگرایانه شان اگر خیلی ها را به اعتماد بنفس صادق یا کاذب برای تغییر جان و جهان کشانده ما را منزوی ساخته.