پیامبرمجازی !

پیامبری مجازی از کنارخانه من رد شد ...

دل خون تصدیقهایم بود

قرارگذاشته بود عقایدم برایش محترم باشند

و من هیچگاه معنی احترام در آیین اورا نفهمیدم

آیه های نقدش بی رحمانه نازل میشدند

تا غلظت باورهایم را بکاهند

گفتم :

اگه بخوای تمام غلط های منو اصلاح کنی باید عمرنوح داشته باشی

و منطقی به قد و اندازه تمام سوداهایم

آخه تاتو رو نفهمم ایمان برام ممکن نیست

هیچگاه « ایمان می آورم تا بفهمم » آگوستین را نپذیرفته ام

مگه میشه پیامبر نقد رو متعبد شد

اصلا با ذات رسالتت نمی سازه

وانگهی

تاحالا پیامبر بی معجزه دیدی !؟

بزار بهت بگم:

هروقت به رسم پیامبران حقیقی٬‌به تناسب زمان، اعجازت رو دیدم شاید هدایت شدم

من فرزند تضادهایم

سنتز هزاران ایسم و ایده و نظریه

یک هست معلق، در مدار بودن

کوشش هام، همیشه نسبت به کشش ها، در اقلیت بسر می برند

تو قراره ابرنظریه من باشی

آیینی بیار که همه مارهای دیگر رو ببلعدد

منو فقیرسازد ...

تهی از اندیشه ها که شدم

حواریت خواهم شد

هرچند تاریخ٬ حواری از جنس مرا به ثبت نرسانده باشد