ازترجمه و تحقیق بگیر تا تقویت زبان اجنبی، اساتید محترم آنقدرمشق برسرمان تلمبارکرده اند که دچارسیری مطلق شده ام. خوش بحال امیرحسین که مشق هایش را همان سرکلاس می نویسد.
بعضی اساتید تدریس را با وصف معشوقه شان اشتباه می گیرند؛ والله این مکاتب برای صاحبانشان هم انقدر مطلق نبودند که ما ازآنها بت می سازیم.
ای جان..مشق ها نوش جان!
رفیق ماکلن شانس نداریم
وقتی بچه بودیم سیستم مشق نویسی عریض طویل بود
حالاکه بزرگ شدیم هم تکلیف ها شاق و بی سیستم شده
آخ از این زبان اجنبی ... گفتی ها!!!!
واقعا دردی است برای خودش.
در هر دو مورد بد جور موافقم:) نهادی برایمان نمانده که آهی برآوریم!
آفرین حوری جان.
یک مطلب دیگر هم بعد از این مطلب روی وبلاک شما بود که غیب شد.
حافظه خوبی دارید.