...

گاهی زندگی می کنی، با دیگرانی، راه میروی، حرف میزنی، میخوری ، میخوابی و ... ولی خودت گمی!! حضور نداری!!

این روزها مدام برمی گردم به عقب! به جایی که خودبی خیالم شاید ایستاده باشد؛

و بعدش در گوشش میخوانم

نگاه کن!

تو اینرا گفتی

اینرا شنیدی

این جا رفتی

و ...

شاید دیوانه شده باشم

نمیدانم

بدجور تاخر خودآگاه از ناخودآگاهم را حس می کنم.

بدجور دچار« همه شوخی انگاری» مفرط شده ام.