سیب سرخ

فکر کن چندین ساعت داخل سالن مطالعه بشینی؛  به مغزت فشار بیاری تا یک مقدمه یک صفحه ای بنویسی ولی هنوز با خودت به توافق نرسی چطوری شروع کنی و بقیه ماجرا ، اونوقت یکی در کمال بی توجهی و بی مبالاتی یه سیب دستش بگیره هی گاز بزنه هی گاز بزنه هی گاز بزنه ... واویلاااااااااااااا!!

اصلن مگه تمام بشوست. الان چند دقیقه است گوشامو محکم گرفتم ولی بازم ادامه داره...

یاد دروان ارشد افتادم و اون شبی که بعد ساعت خاموشی و شب بخیر یکی از بچه ها را هوس سیب گاز زنی، گرفته بود. اون شب نتوانستم جلو خودم رو بگیرم و خنده ام همه را بیدار کرد ولی واکنش امشبم متفاوت بود. گویی این محرک های بیرونی نیستند که همه کاره اند؛ این سوژه ی متلون قدرتر از اونی است که به نظر میاد!!

شیطونه داره تشویقم میکنه در یک مقابله به مثلی جانانه ترتیب  این سیب خوشگل قرمزی رو که تمام این مدت روبرویم نشسته داره رنجهای رساله نویسی ام را مشاهده می کنه، بدهم. بی خیال مقابله به مثل! سیب را باید تماشا کرد!!