... آخر دل شدم

جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

... آخر دل شدم

جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

برون ریزی از نوع مجازی

هرچقدر می دوم  تمام نمیشود که نمی شود

یک وقتهایی که اینطوری می شود عصبی می شوم

حس بلعیده شدن و بعدش حس خفگی به آدم دست می دهد؛

وقتی عادت کرده باشی رها باشی ولی مشغولیتها دست از سرت بر ندارند.


هوس پیاده روی زیر نور ماه کرده ام

چه هوس  دور از دسترسی در این دیار


نظرات 2 + ارسال نظر
فاطمه جمعه 15 شهریور‌ماه سال 1398 ساعت 22:59

من هم حسابی مشغولم. خیلی دلم برای پیاده روی تنگ شده. ولی گاه گاه و به زحمت این حسرت رو به دست میارم. امسال زیر نور ماه توی ایران خیلی تعریفی نداشت. بس که هوا گرم بود.
حالا کی میای ایران؟ فکر کنم تو این فصل تدریس داری.

سلام فاطمه عزیز
انشالله ایام تعطیلات. امیدوارم امسال بتونم ببینمت. آقا محمد حسنت رو ببوس.
گفتم آقا محمد حسن یهویی هوای قم به سرم زد.

سید محسن یکشنبه 17 شهریور‌ماه سال 1398 ساعت 18:11 http://telon4.blogfa.com/

درود بر شما---ماه را از خود دریغ نکن---هنوز ماه جلوه گاه عشقه پایدار باشید

درود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد