... آخر دل شدم

جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

... آخر دل شدم

جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

آدم اینجا تنهاست...

زِدنی

خدایا خودت را نشانم ده...

------------

پ.ن: شاید کوری از هررنگ و چهره ای را بشود تحمل کرد اما کور تو شدن آدم را به هم میریزد.

پ.ن: دوستی پرسید شعر هم می گویی، نمیدانم چرا یاد اینجا افتادم. شاید چون همه خیالات بی وزن و قافیه و قاعده ام را اینجا چپانده ام.