1- اگر نقش خانواده و جامعه را در تربیت مساوی بدانیم، بنظرمی رسد وزنی که خانواده در این عرصه داردآنطور که باید جدی گرفته نشده. چندی قبل مهمان دوستی بودم که خدا به تازگی چهارمین فرزند را به او بخشیده. چند شبی کنارش بودم و شاهد شب بیداریها و مرارتهای فوق تصور بچه داری. صبحدمی پس از نماز صبح چشمم به او افتاد؛ همینطور که طفلش را روی زانو تکان میداد نشسته خوابش برده بود؛ داشتم دنبال راهی می گشتم که بدون بیدار شدن هردویشان طفل را از زانوی مادر جدا کنم که با جیغ طفل مادر از خواب پرید. گفتم فلانی چرا بچه دار می شوی؟ در تاریکی _روشنای آن صبحدم مکثی کرد و گفت چرا ندارد، بچه دار می شویم چون باید بچه دار شویم دیگر و بعد از فرط خستگی بیهوش شد. جوابش را که شنیدم آن سوال که در ابتدا برای خودم شوخی و مسخره می نمود بسیار جدی شد. در انتظار پاسخی در خور، خوابم برد. نزدیکای ظهر آن دوست بدنبال بدست آوردن هوشیاری اش پس از یک شب، بیداری کامل به تکاپوی یافتن پاسخ افتاده بود: میدانی لیلا تا بحال به این مسئله فکر نکرده بودم. اصلا مگر برای هرکاری لازمه آدم فکر کنه؟ خوب که فکر میکنم راست می گویی بلاخره یک دلیل بدرد بخور باید داشت...وااای لیلا چرا تا بحال به این قضیه از این زاویه نگاه نکرده بودم.
2= روابط خانوادگی و فامیلی بدلیل فراگیر بودنشان و وسعت درگیرشدنت در آن مجال تبارز پنهانی ترین خصیصه های شخصیتی و رفتاری افراد را فراهم می سازد. وای من از این همه سیاه چاله ها و کجی های شخصیتی و رفتاری. مسولیت پذیری، انصاف، احترام، همدلی، دلسوزی و ترحم، مهربانی و ادب بذر اولیه اش در خانواده کاشته می شود. نمی توانم بپذیرم مادر پدری در این راستا تلاش کرده باشند و نتیجه ندیده باشند. اصلا مادر پدرها ی ما حساس در این زمینه هستند یا ما علف هایی خودرو هستیم محصول یک باید بی تامل مادر پدرهایمان!؟
زادن ، این جدی ترین و مسولیت آورترین کنش انسانی چقدر ساده، ناخودآگاه و سهل گرفته می شود در میان ما.
موضوع فرزند آوری خارج از اقتصاد-اجتماع-مذهب- وضع مالی-باید نباید های غیر پدر ومادرها یک فضیلت و یک شایستگی است. ما مسئول ادامه نسل بشر هستیم و اگر مادری فرزند نیاورد ده ها بلکه صدها بیماری میگیرد چون ارگانیسم بدن یک خانم در یک بازه زمانی برای تولید مثل آفریده شده .چه بسیار دختر خانمهای بدون شوهر که سن بالا دارند متاسفانه دچار انواع ناراحتی های روحی و جسمی شده اند . بشر برای مخالفت با قوانی طبیعی خلق نشده و این ژست های روشنفکری که سئوال میشود برای چی باید بچه دار شویم عواقب وخیم اجتماعی و خانوادگی و بهداشتی دارد.موفق باشید
درود بر شما ...بی پاسخ مانده؟؟؟؟
مقصود تنبه یافتن من بود که حاصل شد.
سپاس از شما
صفا این حرفا چیه میزنی؟
بعد عمری خدا بهمون بچه داده حالا از خودمون بپرسیم چرا بچه دار شیم؟
آره خب
تازه الان نباید بپرسی قبلش باید می پرسیدی.
ولی جدای از شوخی واقعا ادم باید از خودش بپرسه برا چی میخواد بچه دار شه.
من خودم به غیر از علاقه وافر و فوق وافری که به بچه داشتم, انصافا در کنار پسرم درس صبر رو خوب آموختم و اینکه بسیار بسیار قهرمان و نترس شدم. به نظرم بچه دریچه نگاهت رو به زندگی متفاوت میکنه. جدیت های بی مورد رو برات مضحک میکنه و به همراهش خنده سر میدی: شیردادن و بیهوش شدن از شدت خستگی و شب زندزندهری درسته که واقعا گاهی ادمو از پا میندازه؛ ولی به نوع نگاه خودت بستگی داره. برا من که تا الان زیبا بوده.
ان شاءالله برا همه همینطور باشه.
به خواندن شعری زیبا که برای محمدحسن عزیزی سرودم دعوتت میکنم
آقام کتاب میخونه مطالعه دوست داره
آقامحمدحسن خیلی خیلی باهوشه
وقتی کتاب میخونه براش سوال پیش میاد
از هوا و از فضا از علم دین تا خدا
میگه مامان فاطمه برام بگو از گیاه
از نم نم بارون و رنگین کمون زیبا
بگو خدای من کیست که توی قران گفته تبارک الله و احسن الخالقین....
به به عجب مامان ادیب و هنررری
فاطمه!!
شعرتو دقیقا با صدای خودت خوندم
انشالله که خدا آقا محمد حسنت رو برات حفظ کند و عاقبت بخیرش بگرداند.