و باز درد معنا...

رنج سنتی و مدرن !

ازجمله مقولات گیرایی که ذهنو به سادگی رها نمیکنه

چند وقته ، درست ازموقعی که سطح وعمق فکرم مقدارکی ارتقا یافته ، نشد یک فیلم تماشا کنم که تهش منو به یک معنایی برسونه و بعد معناجویی مو سیراب کنه

فیلمهای ایرونی که قربونشون برم همشون ازدم مرخصند یا لااقل همه اونایی که من دیدم ؛

امیدت به سینما یک و سینما چهاره که اونها هم ازبس معنا هاشون تو قاب گذشته ریخته شدند قوای زیبائی شناختی آدمو فراری میدن جریانش میشه اذان با صدای موذن بد صدا که عاقبتش و خودتون بهتر می دونید

به قول صاحب  « اندرونی » : 

نمی دونم ...

شاید ...

یکی از رنجای مدرن همین باشه که مدام دنبال معنایی هستی که محکمت کنه  اما کمتر ازهمه به اون میرسی .

وشاید دلیلشم خودت و محصولات نرم افزاری و سخت افزاریت هست که بلای جون باورهات شده و دارو ندارت و به تیغ اکام سپرده .

یک سوال :

در آستانه ورود به فصل خریدهای عید نوروز؛

اینهمه وسایل تزئینی و مصرفی که تو ویترینهای هر شهر کوچیک و بزرگ تلمبار شدند برای چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟

اگه اینهمه برای منه حساب کردم همه خودمو باید مصرف کنم تا اونهمه را بکار بگیرم

دور بزرگ زندگی همه ما !!

<<< تو برای مصرف و مصرف برای تو >>>