وقتی زن همسنگ حقیقت می شود !!

 لابلای قفسه ها کتاب « زن در تفکر نیچه » توجهمو جلب کرد ... می گن نیچه برخلاف فلسفه  سنتی ناچار از پرداختن به زن بوده ... حساس شدم چرا ؟  

بخوانید : 

« نیچه مرتبا خودِ زن را ٬همچون استعاره به کار میگیرد و او را سمبل و نماد انتزاعاتی غیر بشری همچون « حقیقت» « هنر» « زندگی » و« خرد»  میداند  .

زن همچون حقیقت  :

« آنکه دروغ  نمی تواند گفت از حقیقت بی خبر است» ( چنین گفت زرتشت )« پس آیا بهتر نیست دروغگو باشیم ؟ و زن نیز ؟ چراکه هنر بزرگ او دروغ گویی است و ازهمین رو ازازل چیزی غریب تر و دل آزارتر و دشمن خو تراز حقیقت برای زن نبوده است» ( فراسوی خیر و شر ) « دردروغ ما حقیقت را خواهیم یافت همچنانکه در زن نیز . »

مرد به زن احترام می گذارد چراکه او میتواند دروغ بگوید چراکه او حقیقت است « بیایید مامردان نیز اقرار کنیم که در ست همین هنر و همین غریزه را در زن دوست می داریم و ارج می نهیم» » ( همان )  ......

آزرم حقیقت را که درپشت راز و رمز و شک و دودلی پنهان است باید بازستود شاید حقیقت زنی باشد که حق دارد نخواهد اساس وجودش برملا شود .شاید نام ا و به قول یونانی ها « باوبو » است. 

 آه چقدر این یونانی ها زیستن را می دانستند !  

این نوع زیستن مستلزم عزم دلیرانه در سطح ماندن است به پرده حجاب و پوسته اکتفا کردن است و ظاهر را ستودن .. این یونانی ها به واسطه ژرف نگری مردمانی سطحی بودند ! 

 ..........

برخی شارحان آثار نیچه همچون ژاک دریدا و کلی الیور ٬ براین باورند که حقیقت همچون زن در نوشته های نیچه فقط یک تعبیر است و نه یک واقعیت عینی . انان با توجه به متنی که در خواست قدرت نیچه امده است ٬ چنین نتیجه می گیرند که : 

زن وجود ندارد ٬‌ همچنان که حقیقت وجود ندارد . » 

بله ...صحیح ...!!! 

ظاهرا ایشون چاه ای جز این نداشته که  برای نشان دادن پوچی و بی اعتباری حقیقت آبژکتیو و عینی ٬‌از زن به عنوان یک نماد متناسب یا تنها نمادی که میتونه نیستی رو نشون بده استفاده کنه ..!! 

بهر حال دستش درد نکنه .. لااقل پای زن و به مقولات علمی کشونده .. اینم یه نوع جرات میخواد .. 

ممنون میشم یکی بیاد و بگه درست فهمیدم یانه ؟؟