ای مطرب داوود دم
آتش بزن بررخت غم
بردار بانگ زیر وبم
هنگام سرخانی است این
بسم الله ای روح البقا
بسم الله ای شیرین لقا
بسم الله ای شمس الضحی
بسم الله ای عین الیقین
مست و پریشان توام
موقوف فرمان توام
اسحاق و قربان توام
این عید قربانی است این
سجده کن و چیزی مگو
کاین سرربانی است این
باز دوباره امروز به این فکر کردم که عقل کجا بود وقتی خلیل(ع) می خواست ذبیح (ع)را...گفتمش ملالی نیست..فعلا بنده بودن را به تماشا بنشین، قضیه ی شرعی یا داتی..بعدا حل می شود انشالله!
چه ظور می شود که یک انسان این قدر ایمان پیدا می کند؟؟
اگه ابراهیم و از کی یرکگور بگیری فیلسوفی بنام کی یرکگور نمی ماند
اما اوهم به بیراهه رفته
این علامت سوال و برو برو به نتیجه خواهی رسید ///
سلام..
این شعر موسیقی اولین آشنایی من با جناب سراج بود..درست سال هفتادو یک و دو..بعدها شدم یه طرفدار پرپاقرص..خصوصا تور وزهای بارانی ام را اصلا نمی توانم بدون صدای عرفانی و اشراقی سراج طی کنم
ده ساله یا شایدم یازده ساله بودم که یک صدا رو هرجا می شنیدم میخکوب میشدم ... سالها با اون صدا زندگی کردم بی انکه بشناسم صاحب صدا کیست تا دریک اجرای ایشون درتالاروحدت شرکت کردم و صاحب صداروشناختم ... محشر بود .. بی همگان به سرشود بی تو به سر نمی شود // داغ تو دارد این دلم جای دگر ....
محتوای موسیقی سراج انقدرعمیقه که گاه ......