شنیده بودم
از دل تو در دل من نکته هاست
اه چه ره است از دل تو تا دلم
اما نمی دونستم از پرچمی تا پرچمی نکته ها نهفته است !!
و از دلی کمونیستی تا دلی شیعی٬ فاصله٬ به قد یک نماد است و بس !!
جایی درگوشه جشن پرسروصدای دیشب٬ حاشیه ای پرجاذبه من و یک لیلا رو بهم سنجاق کرد ...
لیلایی باپیشینیه کمونیستی که حس نماد شناسی اش فوق العاده فعاله .. عاشق نشانه هاست ..همه مطالعات و مشاهداتش رو درقالب نماد می ریزه و از کانال نمادها میشناسه و فهم میکنه ...
واسه همین فلسفه رنگها٬معنی های نهفته در پرچم ایران رو دردامن فکر لیلا می ریزه و اونولبریز ازمعنی میسازه ..
سرخ قیام
سفید تسلیم دربرابر یک حقیقت بنام الله
و سبز نصرت و پیروزی
بماند که معماری اسلامی چه حرف ها داشته برای این لیلای تشنه ...
معنی همیشه معنی گرا رو شیفته و شوریده کرده ...
سه سال صیدازپی صیاد و صیاد از پی صید روان اند تادرمکتب نرجس مشهد به هم می رسند ...
حالا دیگه لیلای قزاقستانی٬ جاذبه ستاره ٬داس و چکش پرچم سرخ روبه پای جاذبه خط سفیدی که خط سرخ عاشورا و خط سبز انتظار رو بهم پیوند می زند ٬ ذبح کرده ...
لیلا ازدرون نمادها متولد شده است !!
خدایا!
تو کسیتی چیستی که همه راهها به تو ختم میشه !؟
برای یک جراح ازتجربه یک جراحی متولد میشی
برای یک دانشمند ملحد٬ از دل « خلاها » می جوشی
برای یک توریست٬ ازدرون گنبد و گلدسته معماری اسلامی تجلی میکنی
برای یک تشنه نشانه ها از ساحت رنگها سربرمی آوری ...
اصلا برهان صدیقین صدرا راست گفته ؛ حقیقت را بخواهی سلب کنی٬ اثبات کردی ٬ بخواهی اثبات کنی بازهم اثبات شده !!
دارم به این می اندیشم دررویش قارچ گونه برجهای شهر٬ که می رود تا معماری اسلامی را دفن کند٬ اگه روزی روزگاری لیلایی توریست بهانه معنی گرفت٬ آدرس خدا رو چگونه خواهد یافت !؟
دارم به این می اندیشم من که سالها از چهارگوشه مشهد راهم به گنبد و گلدسته امام رضا ختم میشده و با عرض سلامی به آستان جانان٬گاه و بیگاه تازه میشدم٬ فصل فراق راچگونه سرکنم !؟