قطره قدر !

•  سخته بار باوری رو بدوش بکشی که نه تنها هیچ زحمتی به خودش نمیده کمی دلیل واسه خودش دست و پاکنه٬مدام دلایلی که به زور براش جمع کردی روهم تارو مار می کنه٬‌تحمل آدمم حدی داره٬‌همه گفتن٬‌من هم گفتم٬‌شنید٬ شنید و درخودش فرورفت٬ انگارمی خواست چیزی بگه اما ازنیمه راه برگشت٬‌درازکشید دستشو به رسم همیشه های کلافگی٬‌روصورتش گذاشت و همه غمهای عالمو درمن ریخت٬ خواستم بگم به پیر به پیغمیر رسمش همینه٬ من فقط ازیک تصویرعبورکردم به تصویردیگه٬ اصلا .. اصلا معلوم نیست تاکی اینجا بمونم٬ جون لیلا به دل نگیر اما نشد یعنی نمیشد ... بیرون زدم تادرازدحام ستاره ها گم کنم این سنگینی تلخ رو٬‌گفتم لیلا اینهارو که می نوشی قطرات قدرتوست که می چکند درکام هستی ات پس غرنزن٬‌ خودت خواستی پس مرد راه باش .
• کلاسم تازه تموم شده ولی افطار مهمان موسسه ام٬ گفتم این دوساعتو تا ثانیه ربنا همینجابمونم٬ گشتم گشتم یه کنج دنج پیداکردم پرازنسیم عصرگاهی که تنه زده به انجمن سوسن و شب بو و رز٬‌داشتم نرم نرمک با شراب طهورتنهایی افطار می کردم  که بوروکراسی اداری با زبانی وراج ازراه رسید٬‌ به خودم دلداری دادم تو که ازصبح این حضورممل رو تحمل کردی حالا هم تحمل کن ... خودت خواستی پس مرد راه باش.
• پشت سر جناب انجام وظیفه خواستم کلاف ذهنمو دریابم نشد که نشد فکرکنم ویروس واصله کارخودشو کرده٬ازخیرخلوت گذشتمو سری به نت زدم ... مثل اینکه خیلی هم بد نشد٬ جواب سلام حضرت دوست رسیده بود و پشت سرشم تذکاری ارزشمند و البته سنگین٬ خواستم بگم سخته٬ ازمن برنمیاد تحمل زمختی این راه  که پاسخ داد چاره ای نیست شاگرد خودت خواستی مرد راه باش. 

فکرکنم دارم نرم نرمک می فهمم سرظلوما جهولا بودنم را باورکن !