حکایت شکایت

امشب بعدخداحافظی ازفهمیم وقتی باز من موندم و خودم، دلم یه خورده ازت گرفت، چون حس کردم زیرقولت زدی، همون قول که می دونم خوب یادته و هی پشت گوش میندازی و من هی، همه توجیهات لایتچسپک مفهومی رو واسه تبرئه ات بکارمی برم تابازم داشته باشمت...

میدونی!

اون روز که معصومه خواست دیوارکوتاه تقدیرتو بشه تا تصویر تو رو بی خش تو ذهنم نگه داره و من بهش توپیدم و داد زبیداد نظامهای مفهومی تو دل نروی جانبدارانه برآوردم، بعدش کلی ازخودم شرمنده شدم، اونقدرکه تا کتابخونه اشتهای یه سجده خوشگل دلانه امانمو بریده بود، انگار زور ظهور تو بیشتراززخمهای جانانه منه.

ازم دلخورنباش، منو درقد و قواره خودم ببین،من اینم دیگه، هیچوقتم بزرگ نمیشم.

هوس فریاد زدن دارم گنگی بفرست سراپاگوش!!