بی زبان و زبان

یک هفته است که زینب و زینب دریک جزوه دوازده صفحه ای زبان تخصصی حقوق جزاگم شده اند، هروقت سلامی دادم و سوالی داشتم  کلی گشتم تا این دو موجود عزیز را ازمیان دیکشنری های رنگ و وارنگ و عالمی برگه A4 پیداکردم، باز خدا مرا بیامرزد که هرازچند گاهی وجدان دردی خفیف می گیرم و سری می زنم و پنجره ای را می گشایم تا مگر هوای هستی به جان گم شده شان برخورد کند تا دقایقی ناچیز به زندگی برگردند. یادم آمد از مقاله محمد آرکون که استادمحترمم دوسالی قبل بنده رامکلف به ترجمه اش نموده بود وای خدای من چه عذابی که نکشید این بنده ضعیف نحیف وباز یادم آمد از هم کلاسی مترجمم که چه سهل و سریع بامنابع اصلی ارتباط برقرارمی نماید بی آنکه نیازداشته باشد ذهنش را به ترجمه های گنگ و بعضا نامفهوم دخیل ببندد.

خوشایند یا ناخوشایند، واقعیت اینست که ماناچاریم با زبانی دیگرنیززندگی نماییم مشکل کجاست که این زبان هنوز به ساحت زندگی ماوارد نشده است؟