اندرباب نمایشگاه

• این روزها سخت درگیر چند وچون حضوراجتماعی زنان و ادبیات خاص آنم!! نگاههای پراگماتیستی برآمده ازمتن تجربیات شخصی ام ، مدام، نظریاتی که چندین سال است روی میز گروه مطالعات زنانمان حلوا حلوا میشوند را تخریب می کند.

• به نیت امیرحسین و دیگرخواهرزاده ها رفتم نمایشگاه اما کشش های ذاتی امان ندادند غرفه کودک را دریابم.

شاید تحت تاثیرجاذبه عمیق دو واحد «تا هنوز ناگفته ها» ی استاد خاتمی، به هرغرفه ای که پا گذاشتم بی توجه به وزن نویسندگان، آثار تطبیقی جذبم کردند . حالا که نام برخی نویسنده ها را درمیان خریدهایم دیدم آه ازنهادم برآمد! بیچاره مرحوم هایدگر چندان هم بیراه نگفته بود که «هیچی می هیچد».

«زنان مخالف جنگ» مارلن توینینگا، تنها کتابی بود که روزه مطالعات زنانم را شکست و سوال خفته مرا بیدارساخت؛ «آیا دنیای دست ساخته زنان عاری ازجنگ های جهانی است؟»گمان نکنم حالا حالاها وقت مطالعه اش دست دهد.

عکس شهدای زن در دفاع مقدس و غرفه آثار مربوطه برایم معنی داربود. شاید اگر آن عکس ها را نمی دیدم باور وجود  6448  شهید زن برایم کمی سخت می نمود. به نظرم توصیف این واقعیت معاصر و دیدن ابعاد و زوایای آن به شکل شایسته ضرورتی است غیرقابل چشم پوشی برای همه آنها که درباب زنان می گویند و می نویسند و چرخه نظریات این عرصه را دردست دارند.