همایش صدرا

خیلی خوابم می آمد ولی ازطرفی هم نمی توانستم از فوائداحتمالی که درذهنم تراشیده بودم محروم شوم. به هرزحمتی که بود دست فاطمه را گرفتم و دل به جاده زدیم،جایتان خالی دقیقا به موقع رسیدیم؛ تایم پذیرایی اول.

دوسوم سالن همایش را خانمها اشغال کرده بودند؛ عجب! فکرکنم این صفحه تاریخ ازتعجب شاخ درآورده باشد ازدیدن این همه ضعیفه برکرسی های استماع سخنرانی های فلسفی، لابد باخودش گفته است این گیس بلندها فقط آمده اند که وقتشان را پرکنندکه اینطور سراپاگوش شده اند!

هرچه بیشترگوش میدادم بیشتر حس آدم بشدت گرسنه ای به من دست میداد که سرسفره ای پراز مثلا غذاهای متنوع نشسته و فقط اجازه دارد مزمزه کند،اکثریت غالب سخنرانان محترم درفرصت تعیین شده صرفا موفق به ارائه مقدمات، آنهم اکثرا، مقدمات بعیده بحثشان شدند!! برایم جالب بود که هیچیک از سخنرانان بعدی ازسرنوشت نافرجام سخنرانی ها ی قبلی عبرت نمی گرفتند تا مطالبشان را به نحوی تنظیم نمایند که شنونده بینوا ازحاشیه به متن باریابد.

«ازاندیشه نترسید، فقط نخوانید بیاندیشید» توصیه ای گرانقدرازاستاد مجتهدی و استاد دینانی که دلم را سخت به درد آورد،نمی دانم چرا ولی این روزهابرعکس اوائل، کم، خیلی کم به آستان اندیشه پا می گذارم درحالیکه بیشترین نیازرابه آن دارم، امروز همه اش به این فکر می کردم که چه خوب میشد اگر مراکزعلمی و پژوهشی خریدارافکارخود دانشجو وطلبه می شدند بجای اینکه اورا درسلسله نظرخوانی و نظردانی های گذشته و حال گرفتارسازند.امروزهمه اش مزه سماجت های گذشته ام برسرمساله های ریز و درشت را مرور می کردم!اللهم اشف کل مریض ازجمله ما مریض های تامل و اندیشه را!!

تمام دیشب خواب فرارازمقدمات می دیدم و دنبال نتایج می گشتم!!