امیرحسین

به قول استاد صحبت با بچه هابهترین راه تمرین اندیشه ورزی و غلیان اندیشه است.یک موقع هایی اون آخرشب ها که امیرحسین ازجست و خیز اشباع شده است و دیگررمق جهش ندارد گفگوهایی داریم باهم که مدتی است ثبتشان می کنم . امروزبین فایل رکوردهای گوشی ام به یکی ازاین جلسات برخوردم که به امید دیدارهرچه زودترش اینجا می نویسم.

--------------------

اگر تنهای تنها می بودی توی دنیا چه حسی بهت دست میداد؟

امیرحسین: می گفتم ای خداکاری کن که یک دوست بیاد پیشم و یک مامان بابا بیان پیشم.داداش داشته باشم.

خب اگرنمیشد بیان پیشت؟

امیرحسین: می رفتم دنبال یک خونه با کمک دوستم

بعد خونه هم پیدامی کردی ولی تنها بودی چه احساسی داشتی ؟

امیرحسین: مامان بابا داشته باشم، داداش داشته باشم

خب اگه نمیشد داشته باشی ؟

امیرحسین: (با لحنی فوق العاده  معصومانه )دعا میکردم که بابا میداشتم،مامان میداشتم

اگرازخبابون رد می شدی می دیدی یه گل وسط خیابون له شده چه حسی پیدا می کردی؟

امیرحسین: می گفتم ای راننده بی ادب ببین چی کارکردی گل به این قشنگی و خوبی رو له کردی

دوست داشتی پروازکنی ؟

امیرحسین: بله، می دونی چرا؟ تا پروازکنم و برم اون بالا بالاها تا به خدا برسم

خداکجاست؟

امیرحسین: اون بالاها، بهشت هم اون بالاست، بالاترازخداست.

چی شکلیه ؟

امیرحسین: خدایک نوره مثل ستاره ها

نورستاره ها بیشتره یا خدا؟

امیرحسین: خدا

چقدریه مثلا؟

امیرحسین: نورخدا چهارصدو  دویست و پنچاه و نه تا است. 

ازکجا میدونی؟

امیرحسین: خب کتاب داستان می خونم،کامپیوتر استفاده میکنم به اندازه خودم.اینم شد سوال که می پرسی؟

ببخشید، دیگه تکرار نمیشه، خب ... چند تا ازقشنگی ها ی دنیارونام ببر؟

امیرحسین: خورشید، آسمان، درخت، گل، سبزه

دنیا قشنگ ترینه یا بهترازاین هم میتونه باشه ؟

امیرحسین: الان یه کم کثیفه چون دود ماشین ها میرن به اسمون، اگه کمی تمیزترباشه بهتره

سرعت خوبه یا بد؟

امیرحسین: خوبه ... می دونی چرا؟ ...چون کسانی که آرزو میکنند به سرعت بهش می رسن.

------------

بعضی ازاین تصورات بچگانه بزرگ هم که میشویم دست ازسرمان برنمی دارند!

بزرگ که می شویم تصوراتمان هم معقول ترمی شوند اما آیا صفایمان هم بیشترمی شود!؟

بچه که هستیم بیشترپاسخهامان را بنا براصل تقلید ازبزرگترها می گیریم ولی آیا همه بزرگی مان برپایه تحقیق بناشده!؟

آیا برهه تاریخی ما دنباله عصرطفولیت بشر است !؟