اشک

• هم اتاقی اجازه نمی دهد این روزهای عاشورایی شعر بخوانم، می گویم جان هرکس دوست داری رفیقت را ازقاعده مستثنی بدار که حیات شادی و غمش شعرانه است خصوص این ماهها و روزها که سیستم آکادمیک، روحش را به غل و زنجیرمفاهیم کور بسته است حسابی.
  

• درمعادلات قدرت که وارد میشوم همه اش کم می آورم، ساختارهای بشدت مردانه بهترین بهانه اند برای گریز روحی هیاهوزده و عاشق انزوای مطلق....اصلا میدانی قضیه چیست، حالم بهم می خورد از منطقی که با چون و چرا قهرکرده و کر و کوراست.
• بچه های خوابگاه پرسیدند راستی افغانستان آب هم دارد، جواب دادم غرق آب است با انبوهی از تشنگان.( سد سلما هنوز که هنوزاست قربانی است).
• اشک های بی دلیل رابیشتراز گریه های با بهانه دوست دارم، بیشتر چشمم را به بودن باز می کنند.