دو سه سال قبل سمیناری شرکت کردم درباب تاثیر رسانه برخانواده، یادمه نود درصد سخنرانی ها براثرات مخرب آن تاکید داشتند.
اگرآن سمیناریک بار دیگر برگزار شود مقاله ای خواهم داشت درتاثیرات مثبت رسانه برخانواده های آواره.
جنگ، ناامنی، زندگی، درس و چیزهای دیگر مرتب مارا به عنوان یک خانواده هراتی ازهم دورمی کنند اما فضای مجازی مارا دورهم جمع می کند. اینجا ازگوشه اتاقی درقم، علایق مطالعاتی برادر در... مشکلات خواهردر... فراز و فرودهای درونی خواهرزاده در.... و برترشدن امیرحسین درامتحاناتش را چک می کنم. باهم می خندیم، ناراحت میشویم، استرس میگیریم، هیجان زده می شویم، برنامه می ریزیم، ازهمدیگر مراقبت میکنیم و خلاصه دور ولی نزدیک باهم زندگی میکنیم....
تقریبا به مدد این فضای ملکوتی (!!) یک کپی برابربااصل زندگی خانوادگی را تجربه می کنیم و یاد میگیریم قدر اصل زندگی را بدانیم.
اشاره خوبی کرده اید به یکی از کارکردهای خوب رسانه ها.
اما رسانه به مانند بسیاری چیزهای دیگر، بخودی خود خنثی ست و این ما هستیم که کارکردهای خوب یا بد از آن بیرون میکشیم.
استفاده از رسانه نیاز به درک و اندیشه و برخورد اگاهانه داردوالا میتواند چندبرابر مفادش مضارداشته باشد به نظرم. مثلا پردازش انبوه اطلاعاتی که رسانه به مامیدهد بسیارمهم است ونیاز به دانش ومهارت لازم دارد .
بله متاسفانه این به این دلیل هست که شاید توی کشورهای جهان سوم تاثیرات منفی و مخرب این رسانه ها بیشتر هست و تا یک پروسه ای مسیر خودش رو پیدا کنه زمان میبره و از طرفی همواره به جنبه نهی کننده گی بیشتر توجه میکنن تا آموزش شیوه ی درست در استفاده از امکانات!اینکه بیخ یک چیز رو از ته میزنن باعث میشه جوون های ما همواره با استفاده ی نادرست از اون امکان به مراتب بیشتر روبه رو بشن ..به عبارتی پاک کردن صورت مساله بجای حل مساله !! امیدوارم این مقاله رُ ببینم از خودت دکتر جان!
من همین مقالات نصف و نیمه درسی ام را تمام کنم شاهکارکردم حوری جان.