مرز

بعضی تجربه ها گردبادند؛ واردشان بشوی زیر و رویت می کنند، قدری که دست و پا زنی تازه دستگیرت می شود مرزانسان تا کجاست؟ آیا انسان موجودی پیش بینی پذیراست؟ اصلا دردرون قاعده گل یا پوچ جای می گیرد؟