سری دیرم که سامونش نمی بود.
--------------
درعمق صدای شجر دارم به ذهنم فشار می آورم به فهمی از «سامان» برسم. انگار بی سامانی سر بی ارتباط با ناپیدایی سامان نیست. براستی سامان را ما کشف میکنیم یا می آفرینیم؟ سامان یک وضعیت است برای همه یا هریک ازما سامانمان مجزاست؟
سلام خاله جون. ممنونم که به وبلاگ من سر می زنید و به مطالب درهم و برهم من نظر می دین. حتما از نظرات خوبتون استفاده میکنم. ممنون
سلام عزیز
باکمال میل نوشته هایت را می خوانم کوثری خاله. فقط شما بنویس، بنویس و بنویس.