ادامه ماجرا

یک نتیجه گیری:

حوزه معنایی اخدان؟ کار مستند علمی دراین باره نشده و منابع کافی هم وجود ندارد و برخی از منابع مربوط به روابط جنسی عرب زمان نزول مثل مناکحه العرب که به درد حل این مسئله می خورد مفقود شده است.

نسبت میان اخدان و دوستی دو جنس؟ با توجه به اشاره ای که در این دو آیه به مسئله پرداخت مهریه و زنا شده است می توان اجمالا نتیجه گرفت که ارتباط ایندو بیشتر عام و خاص من وجه اند.

یک سرچ: 

http://www.youtube.com/watch?v=eOZxWshtB7M

http://www.youtube.com/watch?v=rJDDpwDUs_Q

http://www.youtube.com/watch?v=iGuyVKLC4-c

http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/901417

یک تامل:*

فقه و حقوق اسلامی در روابط دختر و پسر مبتنی بر حوزه های محرم و نامحرم است. امروزه در ادبیات دینی، محرمیت یعنی نبود مرزی برای دوستی متعارف و عدم محرمیت یعنی بودن مرزی نسبتاً نامتعارف برای تعامل معمول دو جنس مخالف. از سویی فرهنگ اسلامی در این خصوص آنست تا روابط دختر و پسر نامحرم، حتی در حد متعارف آن نیز به حداقل ممکن و در حد ضرورت منتهی شود، از سوی دیگر تنها فرصت روابط آگاهانه دختر و پسر در اسلام، زمانی است که طرفین برنامه ای جدی برای ازدواج در نظر داشته باشند. خارج از این اندیشه تشکیل خانواده و ازدواج شرعی، عملاً هر گونه تعامل احساسی، صمیمانه یا عاشقانه، مذموم و گناه یا زمینه ساز و مقدمه آن تلقی می شود. با این مفروض که طبق چارچوبهای فوق‌الذکر در گذشته امکان نوعی جامعه پذیری مبتنی بر معیارهای بومی و سنتی وجود داشته که عملاً منجر به ازدواج بهنگام در آغاز سن بلوغ دختر و پسر می شده است،سوال اصلی آنست که در شرایط فعلی با توسعه شبکه های ارتباطی و غیرقابل کنترل دختر و پسر و نیز کاهش سن بلوغ ایندو از یک طرف و از طرف دیگر بالا رفتن سن ازدواج بنا به دلایل مختلف اجتماعی، چگونه می توان شکاف زمانی قابل توجهی که بین زمان بلوغ تا زمان ازدواج در جوامع اسلامی یا جمعیتهای مسلمان معاصر پدید آمده است را مرتفع نمود؟ نظریه دوستی اسلامی برای این دوره پاسخ دارد.^[۴] این نظریه مدعی است که علاوه بر سامان دهی مشروع به وضعیت جوانان جامعه اسلامی، به مثابه یک رویکرد جهانی می تواند جهانشمول و فرادینی تلقی گردد از آن روی که شاکله قانونی این روابط و ضمانتهای لازم برای آن، مبتنی بر فقه و شریعت اسلامی به نیکی (به ویژه در مذهب شیعه) تعریف شده است. تسری این قواعد بر حوزه عمومی روابط اجتماعی می تواند علاوه بر فواید فراوان بر تحکیم ساختار خانواده و سلامت جامعه زنان و جوانان، در عین حال در بخشی از مسیر خود بعنوان الگویی در برابر طلاق عاطفی قرار می گیرد. از این منظر، اطلاق دوستی اسلامی یا حتی ازدواج عاطفی بر این روابط مبتنی بر حس دیگر دوستی، منشا اخلاقی و دینی دارد. بنیان این نظریه تفسیر موسع از ازدواج موقت است.^[۵

 * http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/901417