تامل

مدتی است ذهنم درگیر شخصیت و منش « جغد شوم نا آرامی ها اکراین» و «محرک فتنه های جهانی» برنار هنری لویی است. فیلسوف اکتیویتیست فرانسوی که  نسبت به خیلی از تحولات جهانی موضع دارد. از حوادث اروپا گرفته تا اتفاقات عجیب اندر غریب خاورمیانه. شاید اولین بار که ذهنم معطوف به کارکردهای فلسفه شد سالها پیش سر کلاس استاد میم بود، یادش بخیر  اون موقع ها  ذهنم بدجور موضوعات فلسفی رو تعقیب می کرد، گروه فدائیان فلسفه صدرایی زبان تیزمو که فقط اینجور جاها کارمی کند و در موقعیت های دیگر لال است،  به جان استاد میم می انداختند که هرچند بچه مذهبی  بود اما یک جرم بزرگ داشت که فلسفه غرب تدریس می کرد و در حین تدریس گاهی به خطای فاحش آب و تاب دادن اندیشه های غربی دچار می گشت و بچه ها را به طمع تحسین اندیشه کفار می انداخت. خلاصه ! اون روز اینقدر طفلی استاد میم را سین جیم کردیم که آخر سر داد زد:

 اصلا اینطور بگم فلسفه برای من یک لذت صرفا علمی است، من اصلن قصد دخالت دادن فلسفه در حوزه دین و دینداری مردمو ندارم، فلسفه یک علم است مثل ریاضی، من ریاضی رو یک بازی فکری می دونم، فلسفه را هم . 

بعدن فهمیدم چقدر استاد تابلو فرار کرده از دست گیر دادن های ما و چقدر این راه ناممکن است. فلسفه پیامبر درونی تو فعال می کند و این اول ماجرای تلاش برای سازگار کردن دو پادشاه در اقلیمی واحد است البته اگر تعهدی دینی داشته باشی و الا از هفت دولت آزادی برای خودت.

یک چیز دوشم را سنگین می کند؛ قرار است یک عمر فلسفه بگویم و  فلسفه گفتن زندگی گفتن است، دستکاری کردن زندگی هااست. 

امسال تابستان حلقه تابستانی خوبی نصیبم شد؛ جمعی کوچک اما با گوش هوشی از دانش آموختگان دانشگاهی رشته های مختلف و با انگیزه و با دغدغه. این طور مخاطب ها برای آدمایی مثل من بدلیل جنیستمان کم پیدا می شود، اما جای امیدواری است که دغدغه های ناب در میان زنان هم دارد متولد می شود. از حرفهای جلسه خدا حافظی بچه های حلقه اینطور استنباط کردم که حرفهایم بخشی از زوایای زندگی شان را مستقیم نشانه رفته است، این ها مرا به تامل وا می دارد، راه یافتن به درون زندگی ها و دستکاری زندگی ها مسولیت سختی را متوجه آدم می کند، باید محتاط بود، محتاط و اخلاقی.

قطعا اکتیویست بودن و کاربردی کردن ایده های فلسفی مراتب و جلوه های مختلف دارد و من در این مقام به کارکردی از فلسفه و آموزش آن می اندیشم که نفس اندیشه ورزی را در افراد تقویت کند بی آنکه استقلال و آزادی شان  در زندگی به خطر افتد.

----------

پ. ن: به قول میرزا بلند بلند که فکر می کنم.