امروز یک لباس هدیه گرفتم. سه - چهار دقیقه گیج بودم چطور بپوشمش. اگه مقومات لباس بودن به پوشش، زیبایی و راحتی باشد، برای من هیچکدومشو ندارد. موندم تو را چه بنامم والا!؟؟؟؟ حالا میشه پذیرفت زیبایی و راحتی اموری سابجکتیو و لذا نسبی اند اما پوشیدگی رو دیگه کوتاه بیا جانم.
یادمه یه روز روبروی انتشارات دانشگاه، کنار پله ها منتظر بودم پرینتم تموم بشه، یکی از دانشجویان رو دیدم که با هر قدمی که برزمین می گذاشت آه از نهادش به آسمان می رفت. خوب که دقت کردم از این کفش پاشنه دارهای سیخی پوشیده بود بیا و ببین. یک نگاهی بهش انداختم و لبخندی زدم... نزدیکم که رسید گفت واقعا(با تاکید) غلط کردم...
متاسفانه زندگی ما زنها پره از این غلط های رایج که حجاب رایجیت !! مانع از این شده تهی بودنشان از هر گونه عقلانیتی رو درست ببینیم.
-----------
پ.ن: شنیدم یا شایدم خوندم فمینیست ها از دست بعضی پوششهای خانم ها کفری اند. مثلن این کفش پاشنه دارها رو معارض با اکتیو بودن زنان می دونند. ای نور به قبرشون بباره اگه همچین چیزی رو گفته باشند، ما که اگه این حرفا رو بزنیم جهان سومی محسوب میشیم و به ما می توپند، خوبه جهان اولی ها این حرفا رو زدند.
اگه تو پوشش ازادی باشه، دیگه شاهد این مدل پوشش های زننده نیستیم
خب من نگفتم زننده!
ضمن اینکه طراحی و دوخت این پوشش به اصطلاح زننده ی مورد نظر مال جوامعی است که آزادند.
سلام.
متاسفانه حق با شماست نمیدانم چرا زنها بیشتر اسیر کلیشه ها و به قول شما حجاب رایجیت! میشوند. شاید به خاطر بیزاری از درگیری و تضاد است.
من نمیدانم چرا همیشه با سلیقه های رایج لباس ناسازگار بودم
معمولا هم دمده و ننه پسند هستم از دید همسنهام
سلام.
بیزاری از تضاد!
نکته جالبی بود. شاید علتش همین باشه. قابل تامل است.
ننه پسندی ما ناشی ازخیلی از ضعف هایی است که جماعت ما دچارش هستند؛ یه زمانی که تب بحثهای فمینیستی در اونجایی که شما هستید زیاد شده بود، منو حسنا فرسنگ ها راهو طی کردیم تا سری به این شوهای لباس اسلامی بزنیم، ناامید شدیم بالکل. شرحش بماند برای یک پست مجزا اگه حسش بود.